Amaç: Bu araştırmada birinci basamak sağlık kurumuna başvuran 15-49 yaş aralığındaki kadınların kullandıkları ilaç gruplarını ve ilaç kullanım ile ilgili davranışlarını değerlendirmek amaçlandı. Yöntem: Tanımlayıcı tipte olan araştırma, Trabzon il merkezinde bulunan üç Aile Sağlığı Merkezi’ne herhangi bir nedenle başvuran 15-49 yaş aralığındaki kadınlara (n=337) Nisan-Haziran 2019 tarihleri arasında yapıldı. Veriler bireylerin sosyo-demografik özelliklerini ve kullandıkları ilaçları sorgulayan anket kullanılarak toplandı. Verilerin istatistiksel analizinde yüzdelik ve ki kare testi kullanıldı. Bulgular: Araştırmaya katılanların %45,7’sinin 41 yaş ve üzeri grubunda (ort. 35,6±10,2), %75,7’sinin evli, %43,0’ının lise mezunu, %32,0’ının iki çocuk sahibi olduğu, %60,8’inin çalışmadığı, %57,6’sının kronik hastalığı olmadığı ve %42,1’inin analjezik grubu ilaç kullandıkları belirlendi. Kronik hastalığın varlığı ile evde ilaç biriktirme arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu bulundu (p<0,05). Sonuç: Katılımcıların en fazla analjezik grubu ilaç kullandıkları, başkasına iyi gelen ilacı kullandıkları, çevresindeki bireylere ilaç önerdikleri ve genellikle reçetesiz ilaç kullandıkları bulunmuştur. İlaç kullanım bilincinin olmadığı ve sağlık kuruluşlarının kullanılmadığı görülmektedir.
Objective: In this study, it was aimed to evaluate the drug groups used by women between the ages of 15-49 who applied to primary health care institutions. Method: The descriptive study was conducted with female (n=337) between the ages of 15-49 who applied to three Family Health Centers in Trabzon city center for any reason, between April-June 2019. The data were collected using a questionnaire questioning the socio-demographic characteristics of the individuals and the drugs they use. Percentage and chi-square tests were used in the statistical analysis of the data. Results: 45.7% of the participants were in the age group of 41 and over (mean= 35.6±10.2), 75.7% were married, 43.0% were high school graduate, 32.0% had two children, 60.8% do not work, 57.6 had not chronic illness and 42.1% of them were used to use of the group of analgesic drugs. It was found that there was a statistically significant difference between the presence of chronic disease and the accumulation of drugs at home (p<0.05). Conclusion: It was found that the participants used the most analgesic drug group, used the drug that was good for others, recommended drugs to the people around them, and generally used non-prescription drugs. It is seen that there is no awareness of drug use and that health institutions are used.