Analysis of Improving Communicative Skills in Teaching Turkish as a Foreign Language


Creative Commons License

Göçer A., Karadağ B. F.

Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.7, no.2, pp.71-80, 2020 (Peer-Reviewed Journal)

Abstract

Communicative skills are seen as factors that enable individuals to express themselves effectively in daily life. Through these skills, people can express their wishes and goals, and they can comprehend and code various factors. The same applies to foreign language learning, as is the case in the mother tongue. Individuals make use of their communicative skills to express themselves in the target language which they want to learn. Therefore, the aim of this study is to determine how speaking and listening skills are evaluated in the process of teaching Turkish as a foreign language, what kind of activities are done to improve the skills and the level of development of these skills. The study was carried out with a phenomenological pattern within the framework of qualitative research method. The study group consisted of five teachers and ten students. Data of the research is collected via standardized open-ended questionnaire and semi-structured interview form. These data were analyzed by content analysis. As a result of the interviews, it was found that communicative skills were handled separately, that the development of these skills was not at the desired level and there were several deficiencies in the development of skills. Based on the results, it has been suggested that more life-like activities should be utilized in order to develop communicative skills and individuals should have real experiences in the form of group activities by giving unique tasks.

İletişimsel beceriler bireylerin günlük hayatta kendilerini etkili bir şekilde ifade etmelerini sağlayan unsurlar olarak görülmektedir. Bu beceriler vasıtasıyla kişiler isteklerini ve hedeflerini dile getirebilmekte, ayrıca çeşitli faktörleri kavrayabilip zihninde kodlayabilmektedir. Aynı durum ana dilinde olduğu gibi yabancı dil öğreniminde de geçerlidir. Bireyler öğrenmek istedikleri hedef dilde kendilerini ifade edebilmek için iletişimsel becerilerinden faydalanmaktadırlar. Bundan dolayı da bu çalışmanın amacı, iletişimsel beceriler başlığı altında değerlendirilen konuşma ve dinleme becerilerinin, Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi sürecinde nasıl ele alındığı, becerileri geliştirebilmek için ne tür etkinlikler yapıldığı ve bu becerilerin geliştirilmesinin hangi seviyede olduğunu belirleyebilmektir. Çalışma, nitel araştırma yöntemi çerçevesinde değerlendirilen fenomenolojik desen vasıtasıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubunu beş öğretici ve on öğrenci oluşturmuştur. Araştırmanın verileri standartlaştırılmış açık uçlu görüşme formu ve yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmış; bu veriler içerik analiziyle çözümlenmiştir. Yapılan görüşmeler sonucunda iletişimsel becerilerin ayrı ayrı ele alındığı, bu becerilerin geliştirilmesinin istenilen düzeyde olmadığı ve becerilerin geliştirilmesi noktasında çeşitli eksikliklerin olduğu saptanmıştır. Sonuçlardan hareketle iletişimsel becerilerin geliştirilmesi için daha hayata yakın etkinliklerden faydalanılması gerektiği ve bireylere özgün görevler verilerek grup etkinlikleri şeklinde gerçek deneyimler yaşamaları gerektiği önerilerinde bulunulmuştur.