1. International Congress on Aviation Management (ICAM'21), Erzincan, Turkey, 10 - 11 December 2021, vol.1, pp.29
Yüksek riskli bir çevrede faaliyet
gösteren havacılık örgütleri, bir noktadan diğer bir noktaya uçuş
gerçekleştirebilmek için operasyonel süreçte yüksek düzeyde karşılıklı
etkileşim ve koordinasyon gerektiren birbirleriyle bağlantılı birçok faaliyet
yürütmektedir. Bu süreçte uçuş faaliyetinin etkin ve verimli bir şekilde
gerçekleştirebilmesi için ise nitelikli ve deneyimli işgörenler havacılık
örgütleri açısından kritik öneme sahiptir. Ancak mevsimsellik, yoğun ve
vardiyalı çalışma gibi sektöre özgü birtakım faktörlerin de etkisiyle havacılık
örgütlerinde işgören devir hızının oldukça yüksek olduğu görülmektedir. Bu
durum havacılık örgütlerindeki işgörenlerin işten ayrılmalarını ele alan
çalışmaları daha önemli hale getirmektedir/olan ilgiyi arttırmaktadır. Bu
çalışmanın temel amacı, Türkiye’deki havacılık örgütlerindeki işgörenlerin
liderleriyle etkileşimlerinin (lider-üye etkileşimi) işten ayrılma niyetleri
üzerindeki etkisinde, örgütsel özdeşleşmenin aracılık rolünü incelemektir. Bu
amaç doğrultusunda araştırma verilerini toplamak için, Türkiye’de faaliyet
gösteren havacılık örgütlerindeki 126 işgörene ulaşılmıştır. Elde edilen
veriler, Kısmi En Küçük Kareler Yapısal Eşitlik Modellemesi (PLS-SEM) ile
analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda lider üye etkileşiminin işten
ayrılma niyeti üzerindeki etkisinde örgütsel özdeşleşmenin tam aracılık etkisi
bulunmuştur. Araştırma sonuçları, havacılık örgütlerindeki işgörenlerin
çalıştıkları örgütlerde aidiyet hissetmelerinin işten ayrılma niyetleri
üzerinde önemli bir faktör olduğunu göstermektedir.