Türk Eğitim Tarihinde Otantik Öğrenme


Creative Commons License

Ineç Z. F.

Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, cilt.8, sa.1, ss.1-22, 2022 (Hakemli Dergi)

Özet

Yapılandırmacı eğitim anlayışı çerçevesinde öğrenme ortamları çeşitli öğretim stratejileriyle tasarlanmaktadır. Bu süreçte başvurulan stratejilerden biri de otantik öğrenmedir. Gerçek dünya bağlamında öğrenmeyi sağlayan otantik öğrenme bu yönüyle diğer öğretim stratejilerinden ayrılmaktadır. Ülkemizde otantik öğrenme üzerine çeşitli bilimsel çalışmalar yapılmakta, uygulamalar geliştirilmekte ancak bu yaklaşımın temellerini somut örneklerle ortaya koyacak bir çalışma ise henüz bulunmamaktadır. Dolayısıyla bu çalışmada mevcut literatürde otantik öğrenme olarak ifade edilen ancak temelleri çok eski dönemlere dayanan bu yaklaşıma ait temel uygulamaların ve materyallerin Türk eğitim tarihi literatüründen tespit edilip değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Araştırma bu çerçevede önemli olup Türklerin siyasi anlamda teşkilatlanmaya başladıkları milattan önceki dönemlerden itibaren Hun Devleti (Hiung-nu), Göktürk Kağanlığı, Uygur Kağanlığı, Karahanlı Devleti, Gazneli Devleti, Büyük Selçuklu Devleti, Anadolu Selçuklu Devleti ile Osmanlı Devleti’nde kullanılan öğrenme ve öğretim uygulamalarını, stratejilerini ve materyallerini temel alarak yürütülmüştür. Araştırmada bu amaç doğrultusunda tarama modeliyle tasarlanan ve retrospektif bir bakış açısıyla yürütülen zamansal bir tarama gerçekleştirilmiştir. Bulgular, otantik öğrenmenin ve öğretim uygulamalarının, stratejilerinin ve materyallerinin Türk eğitim tarihinin başlangıcıyla birlikte kullanıldığını, hatta değerler eğitiminde özellikle yararlanılan bir yaklaşım olduğunu ortaya koymuştur. Ayrıca meslek edindirmede ve gerçek hayata hazırlamada otantik öğrenmenin öncelikle başvurulan bir öğrenme stratejisi olarak görüldüğü tespit edilmiştir. Ulaşılan bu sonuçlar doğrultusunda araştırmacılara, akademisyenlere ve eğitimcilere çeşitli önerilerde bulunulmuştur.

Learning environments are designed with various teaching strategies within the framework of constructivist education approach. One of the strategies used in this process is authentic learning. Authentic learning, which enables learning in a real-world context, differs from other teaching strategies in this respect. In our country, there are various scientific studies on authentic learning, applications are being developed, but there is no study that will reveal the basics of this approach with concrete examples. Therefore, in this study, it is aimed to identify and evaluate the basic practices and materials of this approach, which is expressed as authentic learning in the current literature, but whose foundations are based on ancient times, from the Turkish educational history literature. Research is important in this context. It has been carried out based on the learning and teaching practices, strategies and materials used in the Great Hun State (Hiung-nu), the Gokturk Khaganate, the Uyghur Khaganate, the Karahanli State, Ghaznavid State, the Great Seljuk State, the Anatolian Seljuk State and the Ottoman Empire since the beginning of the period when the Turks began to be politically organized. For this purpose, a temporal survey was carried out, which was designed with the survey model and carried out with a retrospective perspective. The findings revealed that authentic learning and teaching practices, strategies and materials were used with the beginning of Turkish educational history, and even a particularly used approach in values education. In addition, it has been determined that authentic learning is seen as a preferred learning strategy in gaining a profession, and preparing for real life. In line with these results, various suggestions were made to researchers, academicians and educators.