Semavi Dinlerin Kutsal Kitaplarında İlahi Bir Karşılık Olarak Ölüm ve Yaşam


Aksakal Z. N.

JOURNAL OF THE HUMAN AND SOCIAL SCIENCE RESEARCHES, cilt.12, sa.5, ss.2992-3012, 2023 (Hakemli Dergi) identifier

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 12 Sayı: 5
  • Basım Tarihi: 2023
  • Doi Numarası: 10.15869/itobiad.1347052
  • Dergi Adı: JOURNAL OF THE HUMAN AND SOCIAL SCIENCE RESEARCHES
  • Derginin Tarandığı İndeksler: ERIC (Education Resources Information Center), Index Islamicus, MLA - Modern Language Association Database, TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.2992-3012
  • Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Semavi dinlerin kutsal kitapları Tanah, Yeni Ahit ve Kur’ân’da ölüm ve yaşamın ilahi karşılıkla bir bağlantısı vardır. Yaratana isyanın karşılığı ölüm, sadakatin karşılığı ise yaşamdır. Ancak bu ölüm ve yaşamın hakiki anlam yanında mecazi anlamları da vardır. Bu anlamların oluşum sürecini anlamak için kutsal kitaplardaki yaratılış kıssasından başlamak gerekir. Çünkü insanın dünya hayatı ve akıbetiyle ilgili bazı dini öğretiler özünü bu kıssadaki ilk günah bahsinden alır. Bu çalışma, kutsal kitaplarda ilahi bir karşılık olarak ölüm ve yaşamın anlam alanını, ilk günah kıssası ve konuyla ilgili diğer kutsal metinler ve tefsirleri çerçevesinde tespit ve mukayese etmeyi amaçlamaktadır. Böylece bir karşılık olarak ölüm ve yaşam hakkındaki hangi öğretilerin hangi temeller üzerine kurulduğu anlaşılacaktır. Çalışma, kutsal kitaplarda ölüm konusunu yaşamla birlikte bir karşılık olarak ve ilk günah özelinde incelemesi yönüyle diğer çalışmalardan ayrı bir önemi haizdir. Çalışmada ulaşılan sonuçlara göre; Yahudi ve Hıristiyan tefsirlerinde ilk günah, insanın kötülük eğilimine sahip ölümlü tabiatının nedenidir. Bu yaklaşım günah ve kefaret, ilahi buyruklara bağlılık ve mükâfat üzerine kurulu tüm Yahudilik tarihinin temeli iken Hıristiyanlıkta asli günah, vaftiz, kurtarıcı Mesih’le özdeşleştirilmiş kefaret ve gelecek yaşam öğretilerinin temelidir. Kur’ân ve tefsirlerine göre ise insanın yaratılıştan iyilik ve kötülük potansiyeline sahip ölümlü tabiatı, ilk günahın nedenidir. Bu durum, ilk günahla bağlantısı kurulan kadim öğretileri bozan unsurlar içerir. Diğer taraftan kutsal kitaplarda ilahi bir karşılık olarak ölüm ve yaşamın mecazen ortak bir anlam alanı vardır. Buna göre ölüm, kötülüklerin karşılığı olarak dünya ve ahirette kötü bir hayat sürmek iken yaşam, iyiliklerin karşılığı olarak dünya ve ahirette iyi bir hayat sürmektir. Dünyevi kötü ve iyi yaşam Tanah’ta daha ziyade maddi hayat koşulları ve ömrün süresiyle ilgiliyken Yeni Ahit ve Kur’ân’da maneviyatla, kalbin diri ve huzurlu olup olmamasıyla ilgilidir. Uhrevi kötü ve iyi yaşam ise tüm kitaplarda cehennem ve cennet hayatı demektir.

In the holy books of the Abrahamic religions Tanakh, the New Testament, and the Qur’an, death and life have a connection with divine recompensement. The recompensement for rebellion against the Creator is death, and the recompensement for loyalty is life. However, this death and life has figurative meanings as well as real meanings. In order to understand the formation process of these meanings, it is necessary to start with the story of creation in the holy books. Because some doctrines about man's worldly life and its fate take their essence from the first sin mention in this story. In this study, it is aimed to determine and compare the meanings of death and life as a divine recompensement in the holy books, within the framework of the first sin story and other holy texts about the subject and their interpretations. Thus, it will be understood which teachings about death and life as recompensement are based on which foundations. The study has a different importance from other studies in terms of examining the subject of death in the holy books as a recompensement along with life and within the scope of the first sin. According to the results of the study; In Jewish and Christian exegesis, the first sin is the cause of man’s evil-inclined mortal nature. While this approach is the basis of the entire history of Judaism, which is based on sin and atonement, devotion to divine commands and reward, in Christianity it is the basis of the doctrines of original sin, baptism, atonement and a future life identified with the mediator Christ. According to the Qur’an and its interpretations, the mortal nature of man, which has the potential for good and evil from creation, is the cause of first sin. This includes elements that corrupt the ancient teachings associated with the first sin. On the other hand, death and life as a divine recompensement in the holy books metaphorically have a common meaning area. Accordingly, while death is to lead a bad life in this world and the next as a punishment for evil, life is to lead a good life in this world and in the hereafter as a reward for good deeds. While the worldly bad and good life is related to material life conditions and the duration of life in Tanakh, it is related to spirituality and whether the heart is alive and peaceful in the New Testament and the Qur’an. The otherworldly bad and good life means the life of hell and heaven in all books.