Aile Hekimlerinin Elektronik Sigara Kullanımına Yönelik Tutum ve Uygulamaları:Trabzon Örneği


Creative Commons License

Vatansever M., Gürsoy E.

23. Ulusal Aile Hekimliği Kongresi, Ankara, Türkiye, 07 Kasım 2024, ss.127

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.127
  • Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Elektronik sigara (e-sigara) kullanımı, dünya genelinde giderek yaygınlaşmakta olup, sağlık üzerindeki etkileri hakkında bilgi ve farkındalık eksikliği bulunmaktadır. Aile hekimlerinin, bu konuda hastalarına özellikle de genç popülasyona rehberlik etmeleri büyük önem taşımaktadır. Bu çalışma, Trabzon ilinde görev yapan aile hekimlerinin elektronik sigara kullanımı hakkındaki bilgi düzeylerini, tutumlarını ve uygulamalarını değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Çalışma kesitsel tanımlayıcı niteliktedir ve ağustos-eylül 2024 tarihleri arasında yürütülmüştür. Çalışma kapsamında Trabzon ilinde görev yapan aile hekimlerine Google formlar üzerinden katılımcıların demografik verilerini ve e-sigara hakkındaki tutum ve bilgi düzeylerini ölçen araştırmacılar tarafından literatür taranarak hazırlanmış 19 soruluk bir anket uygulanmıştır. Analizde tanımlayıcı istatistikler ve Ki-Kare testi uygulanmıştır. İstatiksel anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak alınmıştır. Bulgular: Çalışmaya ortalama yaşları 46,43±9,02 olan %43,3’ü (n=26) erkek ve %56,7’si (n=34) kadın olmak üzere toplam 60 aile hekimi katıldı. Ortalama hekimlik yapma süreleri 22,15±9,74 iken ortalama aile hekimliği yapma süreleri 10,46±5,09 idi. Katılımcıların %86,7’si (n=52) hiç e-sigara kullanmamışken, %60’ı (n=36) hastalarında çeşitli düzeylerde e-sigara kullanımı olduğunu belirtti. Katılımcıların %46,7’si (n=28) hastalarının e-sigara hakkında yeterince bilgi sahibi olmadığını düşünürken kendi bilgi düzeyleri sorulduğunda %43,3’ü (n=26) orta olduğunu belirtti. Hastalarına bu konuda bilgi verme sorusuna ise %48,3’ü (n=29) nadiren cevabını verirken, %11,6’sı (n=7) sık sık veya her zaman cevaplarını verdiler. Sahip olunan bilgi düzeyi ile hastalara bilgi verme arasında anlamlı ilişki saptanırken (p=0,020), bu konuda eğitim almaya istekli olanların oranı ise %70 (n=42) idi. Sonuç: Aile hekimlerinin çoğunluğunun e-sigara hakkında bilgi düzeylerinin yetersiz olduğu ve hastalarına bu konuda nadiren bilgi verdikleri tespit edilmiştir. Eğitim almaya istekli olmaları, farkındalığın artırılması için fırsatlar sunmaktadır.