Turkish Studies, cilt.4, sa.7, ss.774-795, 2009 (Scopus)
Çocuk edebiyatı; çocukların büyüme ve gelişmelerine, hayâl, duygu, düşünce ve yeteneklerine, zevklerine hitap eden, eğitirken eğlenmelerine katkıda bulunmak amacıyla gerçekleştirilen edebiyattır. Türkiye’de çocuk edebiyatı kavramı oldukça yenidir. Türk edebiyatında çocukların ilgi, yaş ve beğeni düzeyleri dikkate alınarak hazırlanan okuma metinlerine XIX. yüzyılın ikinci yarısına kadar pek rastlanmamaktadır. Türk edebiyatının çocuklarla ilgili ilk örnekleri Batı edebiyatından yapılan çeviri ürünlerdir. Çocuk-edebiyat ilişkisi ve bu ilişki çerçevesinde çocuğu konu edinen Hayriyye, klâsik dönemde yazılan güzel bir örnektir. Hayriyye, XVII. yüzyılın önde gelen ve eğitime önem veren şairlerinden biri olan hikemî tarzın temsilcisi Nâbî’nin, oğlu Ebu’l-hayr Mehmed Çelebi için yazmış olduğu ahlâkî/didaktik bir mesnevîdir. Bu yazıda çocuk edebiyatı tarihine ana hatlarıyla değinilmiş ve Nâbî’nin Hayriyye’si çocuk ve eğitim açısından incelenmiştir.