Akademik Veri Yönetim Sistemi
1.Uluslararası Hemşirelikte Yenilikçi Yaklaşımlar Kongresi, Erzurum, Türkiye, 20 Haziran - 22 Aralık 2019, ss.163
ÖZET Amaç: Araştırma psikiyatri servisinde yatarak tedavi gören hastaların bazı demografik değişkenlerini, içselleştirilmiş damgalanma ve yalnızlık düzeylerini, ayrıca bu değişkenlerin birbirleri ile olan ilişkisini incelemek amacı ile yapılmıştır. Yöntem: Araştırmanın evrenini şehirde bulunan bir araştırma hastanesinin psikiyatri servisinde yatarak tedavi gören hastaların tamamı, örneklemini ise Mart 2017-Şubat 2018 tarihleri arasında psikiyatri kliniğinde yatarak tedavi gören hastalar oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında “Kişisel Bilgi Formu”, “Ruhsal Hastalıklarda İçselleştirilmiş Damgalanma Ölçeği (RHİDÖ)” ve “UCLA Yalnızlık Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler yüz yüze görüşme tekniği ile toplanmış ve SPSS paket programı ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan 77 hastanın damgalanma toplam puan ortalaması 66.77±12.09, yalnızlık puan ortalaması ise 45.07±11.13 olarak bulunmuştur. Ölçekler arasında yapılan korelasyon analizinde Damgalanmaya Karşı Direnç alt boyutu ile yalnızlık arasında istatistiksel olarak negatif yönde bir ilişkinin olduğu belirlenmiştir. Yabancılaşma, Kalıp Yargıların Onaylanması, Algılanan Ayrımcılık, Sosyal Geri Çekilme ve damgalanma toplam puan ortalamaları ile yalnızlık puan ortalaması arasında istatistiksel olarak pozitif yönde güçlü bir ilişki olduğu saptanmıştır. Sonuç: Psikiyatri hastaları damgalanma nedeni ile toplumdan daha izole bir yaşam sürebilmektedir. Araştırmada da hastaların damgalanma düzeyleri yükseldikçe yalnızlık düzeylerinin arttığı, aksine damgalanmaya direnç gösterdikçe yalnızlığın azaldığı sonucuna varılmıştır. Damgalamayı azaltarak, damgalamaya direnci artırarak hastaların hayata uyumlarının artırılabileceği söylenebilir. Anahtar Kelimeler: İçselleştirilmiş damgalanma, Stigma, Yalnızlık.
ABSTRACT Objective: The aim of this study was to investigate some demographic variables, internalized stigma and loneliness levels of patients in psychiatric wards, and the relationship between these variables. Methods: All the patients who were hospitalized in the psychiatry clinic of a research hospital in the city and the sample of the study consisted of the patients who were treated in the psychiatry clinic between March 2017 and February 2018. Personal Information Form, Internalized Stigmatization Scale in Mental Disorders and Loneliness Scale were used for data collection. The data were collected by face to face interview technique and evaluated with SPSS package program. Results: The mean total stigmatization of the 77 patients included in the study was 66.77 ± 12.09 and the mean loneliness score was 45.07 ± 11.13. In the correlation analysis between the scales, it was determined that there was a statistically negative relationship between the Stigma Resistance sub-dimension and loneliness. It was found that there was a statistically significant positive correlation between loneliness score, mean scores of Alienation, Approving of Judgment, Perceived Discrimination, Social Retraction and Stamping. Conclusion: Psychiatric patients may have a more isolated life because of stigmatization. In the study, it was concluded that the level of loneliness increased as the stigmatization levels of the patients increased, but the loneliness decreased as it resisted stigmatization. By decreasing the stigma and increasing the resistance to stigma it can be said that patients can increase the adaptation of the life. Key Words: Internalized stigma, Stigma, Loneliness.